Drzewo to żywa roślina, która pomaga regulować ważne cykle, które z kolei sprawiają, że życie na Ziemi jest możliwe. Poświęć chwilę, aby pomyśleć o tym fakcie. Od początku czasu drzewa pomagają utrzymać tlen w naszej atmosferze, co pozwoliło na ewolucję życia. Ziemia znajduje się w doskonałej odległości od Słońca, aby móc korzystać z jego promieni w celu wyżywienia roślin, które utrzymują w równowadze wszystkie główne ziemskie cykle, a te pozwalają nam istnieć.
Drzewa produkują tlen potrzebny dla ludzi i zwierząt do oddychania. Drzewa usuwają dwutlenek węgla z powietrza poprzez obieg węgla, co przyczynia się do zdrowszych warunków powietrza na zewnętrz. Przyczyniają się do obiegu wody na Ziemi, dając drewnu (i produktom z drewna) właściwości higroskopijne; wchłaniając i uwalniając wodę. Drzewa są głównym czynnikiem przyczyniającym się do uzupełnienia atmosfery wilgocią, co napędza obieg wody na Ziemi. Drzewa pomagają regulować temperatury na całym świecie i służą jako domy dla wielu zwierząt, a także owadów. Drzewa dostarczają ludziom i zwierzętom niezbędnych produktów, takich jak bogate w witaminy owoce, orzechy, a nawet liście.
Ludzie mogą korzystać z natury w celu poprawy jakości swego życia, w szczególności spacerując po lesie lub parku w celu relaksu i ożywienia duszy wewnętrznym spokojem i przejrzystością. Badania wykazały, że przebywanie w naturze może pomóc obniżyć ciśnienie krwi, tętno i agresję. Inne badania dowiodły, że powierzchnie drewniane w pomieszczeniu mogą pomóc w obniżeniu aktywacji współczulnego układu nerwowego. Bliskość, którą odczuwamy będąc blisko natury i żywych organizmów nazywamy biofilią.
Poza tym ludzie używają drzew jako surowca do wszelkiego rodzaju rzeczy: papieru, materiałów budowlanych, mebli, przyborów do pisania, a także podłóg. Istnieje wiele rodzajów drzew o wielu różnych zastosowaniach. Color Floor będzie zawsze dostarczać naszym klientom najbardziej uczciwe informacje na temat wszystkich dostępnych opcji podłóg drewnianych. Drzewa są anizotropowe, co oznacza, że mają różne właściwości w różnych obszarach. Cecha anizotropowa podkreśla wytrzymałość na rozciąganie i wytrzymałość na obciążenie drewnianych materiałów budowlanych.
Ale czym właściwie jest drzewo? Dla uproszczenia zaobserwujmy życie dębu. Dąb może żyć kilkaset lat, nawet do 600 lat. Dęby osiągają dojrzałość po 40 latach. Istnieje 600 różnych gatunków dębu. Jak wyjaśnia autor Peter Wohlleben, każde drzewo zaczynające swoje życie w lesie równoważy się z wygraną na loterii danego żołędzia. Z dojrzałego dębu spada około 10 000 żołędzi w roku nasiennym (mniej więcej co 3 lata), co odpowiada mniej niż milionowi żołędzi w ciągu życia przeciętnego dębu. Statystycznie każde drzewo produkuje co najmniej 1 drzewo, które je po śmierci zastąpi. Wszystkie pozostałe nasiona są zjadane przez zwierzęta lub zwracane do gleby w wyniku rozkładu.
Kiedy żołądź kiełkuje, wciąż nie można być pewnym czy wyrośnie z tego drzewo. Młode sadzonki wymagają światła słonecznego, substancji odżywczych, wody, ochrony przed głodnymi zwierzętami, szkodnikami i zmianami pogodowymi. Młode sadzonki nie przetrwają okryte cieniem ich dojrzałych towarzyszy. Zbiór dojrzałych drzew w dobrze zarządzanym lesie tworzy prześwity w koronach drzew, co pozwala dojrzeć młodym drzewom. Dzieje się tak również wtedy, gdy dojrzałe drzewo upada z powodu naturalnej starości, infestacji przez szkodnika lub wydarzenia pogodowego.
Poniższa ilustracja pokazuje podstawowe komponenty dojrzałego drzewa. W ramach obiegu wody korzenie drzew pochłaniają wodę z ziemi, a następnie jest ona dostarczana do całego drzewa za pośrednictwem ksylemu w procesie zwanym osmozą. Proces ten również dostarcza rozpuszczone składniki odżywcze z gleby do drzewa. Gdy woda transportowana jest do liści, nadmiar wody uwalniany jest z powrotem do atmosfery. Odparowanie i transpiracja z drzew i roślin jest główną metodą uzupełniania wilgoci przez atmosferę. Na przykład w obszarach bez drzew zwykle występują bardzo suche warunki lądowe. Drzewa odgrywają ważną rolę w globalnym obiegu węgla, pochłaniając węgiel z atmosfery w celu wykorzystania go podczas fotosyntezy i produkując tlen jako produkt uboczny.
Jak wspomniano w poprzedniej sekcji, właściwe ścinanie drzew w dobrze zarządzanym lesie korzystnie wpływa na przyszłą regenerację lasu. Poprzez ścinanie drzew, zarządcy lasów dają młodym drzewkom szansę na przetrwanie zmniejsząc w ten sposób konkurencję o zasoby, dając im przestrzeń i zasoby do wzrostu. Według Departamentu Ochrony Środowiska młodsze i szybciej rosnące drzewa corocznie pochłaniają więcej dwutlenku węgla z atmosfery. Odpowiednio wycinając drzewa w lasach, zarządzający lasami dostarczają naturalnie odnawialny surowiec nadający się do wykorzystania przez ludzi, co z kolei pomaga zmagazynować więcej węgla z atmosfery.
Drewno z natury ma niewielki wpływ na środowisko. Powodem tego jest fakt, że ponieważ drzewa pochłaniają węgiel z atmosfery, a każda część drzewa jest wykorzystywana w procesie produkcji wyrobów z drewna, produkty z drewna są zasadniczo neutralne pod względem emisji dwutlenku węgla. Pokazano to w inwentarzu cyklu życia przeprowadzonym przez naukowców z Laboratorium Produktów Leśnych, który jest częścią wydziału służby leśnej Stanów Zjednoczonych, o współczynniku ocieplenia globalnego (znanym również jako atmosferyczne emisje węgla, które napędzają globalną zmianę klimatu) w przypadku wstępnie obrobionego drewna i podłóg wartswowych we wschodniej części Stanów Zjednoczonych.
W innym badaniu przeprowadzonym przez Dovetail Partners, organizację non-profit, która ma na celu pomóc firmom otrzymać certyfikaty potwierdzające ścisłe, zrównoważone standardy i dostarczać informacji na temat środowiska, stwierdziła, że podłogi drewniane mają najniższy wpływ na środowisko w porównaniu z innymi pokryciami podłogowymi. Pokrycia podłogowe, które zostały objęte tą oceną cyklu życia, to drewno, korek, linoleum, posadzka, kamień, winyl, płytki ceramiczne, dywan z nylonu i dywan z wełny. Chociaż uważa się, że kamień naturalny nie wykazuje emisji i łatwości konserwacji, przyczynia się on również do znacznych szkód środowiskowych i zużycia energii podczas procesu produkcyjnego.
Hoadley, R. Bruce. (2000). Understanding Wood: A Craftsman’s Guide to Wood Technology. Newtown, CT: Taunton Press.
Ryc. 1.5 Chociaż drzewo wydaje się statyczne, ma dynamiczny system wewnętrzny w okresie wegetacyjnym. Woda z gleby transportowana jest od korzeni do liści, dostarczając wilgoć i składniki odżywcze. Znaczna część tej wody wyparowuje, aby ochłodzić liście poprzez transpirację. Dwutlenek węgla z powietrza i wody z liści w połączeniu z chlorofilem wytwarza cukier (z tlenem jako produktem ubocznym). Pozostała woda i składniki odżywcze łączą się z cukrem tworząc sok, który przepływa przez wewnętrzną żywą korę.
Porter, Terry. (2012). Wood Identification & Use. Cambridge,UK: GMC Publications.
Drewno miękkie ma nasiona, które nie są zamknięte, jest częścią roślin nagonasiennych. Drewno miękkie to często drzewa iglaste; drzewa z igłami zamiast liści. Drzewa iglaste to sosny, sekwoje, świerki i tym podobne. Drzewa iglaste zawierają dwa rodzaje komórek w swojej strukturze. 1) Tracheidy, które są włóknami podłużnymi i stanowią 95% komórek, 2) pozostałe 5% stanowią komórki promieniowe, które promieniują na zewnątrz z twardzieli, co pozwala na wydostawanie się soku.
Twarde drewno ma nasiona, które są zamknięte i są częścią roślin okrytonasiennych. Drewno twarde pochodzi w większości z drzew liściastych, czyli drzew, które sezonowo zrzucają liście. Drzewa liściaste to dęby, klony, buki i tym podobne. Twarde drewno ma więcej komórek niż drewno iglaste, a tym samym tworzy bardziej złożoną strukturę. 1) Naczynia drewna tworzą rodzaj ciągłego rurociągu służącego do transportu soku. 2) Włókna drzewne mają najmniejszą średnicę i mają grube ściany, które tworzą wytrzymałość drewna. 3) Parenchymy to komórki do przechowywania żywności. 4) Komórki promieniowe.
Taniny to związki polifenolowe występujące w niektórych gatunkach drzew i roślin, które przylegają do dużych cząsteczek, takich jak aminokwasy, celuloza, skrobia i minerały. Drewno takie jak dąb ma wysoką zawartość tanin i jest odporne na atak owadów i grzybów. Taniny są koloru brązowego. Hydrolizowalna, wrażliwa na ciepło tanina, która jest wykorzystywana przy produkcji skór, znajduje się w promieniach drzewnych dębu, Tanina znajduje się również w herbatach, co nadają wodzie brązowawy odcień. Taniny są również wykorzystywane do produkcji wina i piwa w celu oddzielenia białek.
Istnieje szereg różnych amerykańskich dębów, a tylko kilka gatunków dębów europejskich z różnymi różnicami między regionami kontynentalnymi. Dąb amerykański jest tradycyjnie przecierany na 3 sposoby: promieniowy, prosty i ćwiartkowy. Jednak europejski dąb jest przecierany inaczej, co daje inny wygląd. Dąb europejski jest przecierany jednokrotnie poprzez proste cięcia wzdłuż kłody.
Dąb amerykański ma mniej tanin niż europejski dąb. Europejskie dęby są wyższe niż dęby amerykańskie, ale nie są tak szerokie. Zaletą europejskiego dębu jest uzyskanie desek o dłuższej długości, a dąb amerykański może dać szersze deski. Kolejną różnicą pomiędzy dębami europejskimi i amerykańskimi jest kolorystyka i wyraźne cechy drewna.
Dąb europejski ma różną barwę od jasnobrązowej do ciemnobrązowej i ma opaski wczesnego i późnego wzrostu. Dąb amerykański charakteryzuje się jaśniejszymi odcieniami od jasnobrązowego/bladożółto-brązowego do ciemno/bladobrązowego i ma różowawy odcień. Dąb amerykański charakteryzuje się najczęściej prostym układem włókien, o średnio szorstkiej lub chropowatej strukturze. Dąb europejski wyróżnia się występowaniem falistych włókien, które są nieznacznie nieregularne lub mają przekrój poprzeczny. Dąb europejski ma wolniejszy cykl wzrostu, co powoduje, że ziarno jest mocniejsze. Gdy dąb europejski jest przetarty ćwiartkowo, włókno twardzieli może przybierać srebrnego koloru.
Chociaż istnieje wiele różnic między tymi dwoma regionami, należy pamiętać o pewnych podobieństwach. Jednym z nich jest to, że drewno dębowe wyróżnia się powolnym okresem schnięcia, w którym należy zachować szczególną ostrożność, aby uniknąć często występujących utrudnień Podczas suszenia drewna dębowego często występują naprężenia, pęknięcia, spaczenia, łódkowatości, czy wichrowatości.
W Stanach Zjednoczonych dęby znajdują się głównie w regionie środkowo-zachodnim/północno-wschodnim. Podczas gdy w Europie, jak widać na ciemnozielonych terenach, dęby znajdują się głównie we Francji, Niemczech, a także w Chorwacji, na Węgrzech, w Rumunii i niektórych okolicach. Wydaje się, że dęby są rozprzestrzenione na wszystkich regionach Europy.
Bibliografia
Zrzeczenie się odpowiedzialności
Zgodnie z naszą najlepszą wiedzą informacje tu zawarte są dokładne i wiarygodne na dzień publikacji; nie ponosimy jednak żadnej odpowiedzialności za dokładność i kompletność powyższych informacji.
